Kręci się / Still spinning

Od paru tygodni mam nowy skarb. Najpierw go pobieżnie obejrzałam, stwierdziłam że miękko się kręci i ma potencjał. Założyłam nitkę wiodącą, złapałam zgęplowane runo i... kicha. Zaczęło niemożliwie ciągnąć wełnę, nawijała się na szpulę zanim zyskała odpowiedni skręt i nic z tego nie wyszło. Nie miałam czasu się bawić dalej, więc odłożyłam w bezpieczne miejsce z dala od domowego drewna, bo z każdej dziurki sypały się trocinki: kołatki czyniły spustoszenie.

Plan był następujący: najpierw ratujemy od zjedzenia przez robale, później zobaczymy czy będzie pracował. Pół niedzieli spędziłam nastrzykując truciznę w każde robalowe mieszkanko, pracowicie wcierając w drewno preparat. Mam nadzieję że zadziałało: trocinki przestały lecieć. Nie czyściłam go z tłuszczu ani przebarwień, bo straciłby urok starości, wolę go w takim stanie jak jest, choć lekko martwi mnie stan jego nóżek i stopień zniszczenia drewna. No ale całość trzyma się jeszcze nieźle. Zdjęłam stary naciąg i założyłam luźniejszy sznurek tymczasowy (prowizorka która pewnie potrwa) i to był strzał w dziesiątkę, bo teraz można dowolnie regulować naciąg napędu. Zamiast połykać nić, kołowrotek mięciutko i prawie bezgłośnie obraca kołem, a przędza uzyskuje taki skręt, jaki sobie zażyczę. 

 No to mam już dwa sprawne kołowrotki i jeden wycofany z eksploatacji z powodu całkowitej rozsypki. Chyba założę skansen. Aaaa, i jeszcze jeden stary-nowy nabytek mi się trafił:

Dostałam to stare wrzeciono w prezencie, ręce poprzedniej właścicielki pięknie je wygładziły, widać że pracowało. Trochę się nim pobawiłam, ale idzie mi powoli, dużo wolniej niż na kołowrotku, a i niteczka dość paskudna się produkuje. Jak zaopatrzę się w łatwiejszą do przędzenia wełnę, będę się bawić dalej, na razie mam inne zabawki. Wciągnęło mnie.